Пці́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Пці́ч
Р. Пці́чы
Д. Пці́чы
В. Пці́ч
Т. Пці́ччу
М. Пці́чы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пціч ж., р. Птичь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пціч (в., Гомельская вобл.) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч (тарфяны масіў) 8/642; 10/240

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч (в., Петрыкаўскі р-н) 6/540 (к.); 8/425, 642; 11/367

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч,

другая назва Воўчкавіцкага вадасховішча.

т. 13, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч,

балота ў Мінскай вобласці.

т. 13, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч,

вёска ў Петрыкаўскім р-не.

т. 13, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пціч ж. Pcič i Pzitsch f -, Ptytsch f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пціч,

рака ў Мінскай, Магілёўскай і Гомельскай абл..

т. 13, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)