пха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пха́нне
Р. пха́ння
Д. пха́нню
В. пха́нне
Т. пха́ннем
М. пха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пха́нне ср.

1. толка́ние, пиха́ние;

2. пиха́ние, засо́вывание;

1, 2 см. пхаць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пхаць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. каго-што. Дакранацца рэзкім рухам, кароткім ударам, рухам ад сябе, штурхаць.

П. у грудзі.

П. суседа локцем.

П. тачку.

2. каго-што. Паспешліва або з цяжкасцю запіхваць.

П. рэчы ў чамадан.

3. каму што. Прымушаць есці, піць многа ці супраць жадання.

П. ежу дзіцяці.

|| аднакр. пхнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).

|| наз. пха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піха́нне ср., см. пха́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пиха́ние пха́нне, -ння ср., піха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толка́ние (действие)

1. шту́рханне, -ння ср.; пха́нне, -ння ср.;

2. спорт. шту́рханне, -ння ср.;

толка́ние ядра́ шту́рханне ядра́;

3. перен. заахво́чванне, -ння ср., навядзе́нне, -ння ср., падбіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)