назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пха́ння | |
| пха́нню | |
| пха́ннем | |
| пха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пха́ння | |
| пха́нню | |
| пха́ннем | |
| пха́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. толка́ние, пиха́ние;
2. пиха́ние, засо́вывание;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пхаць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. каго-што. Дакранацца рэзкім рухам, кароткім ударам, рухам ад сябе, штурхаць.
2. каго-што. Паспешліва або з цяжкасцю запіхваць.
3. каму што. Прымушаць есці, піць многа ці супраць жадання.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
піха́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пиха́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
толка́ние (действие)
1. шту́рханне, -ння
2.
толка́ние ядра́ шту́рханне ядра́;
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)