пфа́льцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пфа́льцкі |
пфа́льцкая |
пфа́льцкае |
пфа́льцкія |
| Р. |
пфа́льцкага |
пфа́льцкай
пфа́льцкае |
пфа́льцкага |
пфа́льцкіх |
| Д. |
пфа́льцкаму |
пфа́льцкай |
пфа́льцкаму |
пфа́льцкім |
| В. |
пфа́льцкі (неадуш.)
пфа́льцкага (адуш.) |
пфа́льцкую |
пфа́льцкае |
пфа́льцкія (неадуш.)
пфа́льцкіх (адуш.) |
| Т. |
пфа́льцкім |
пфа́льцкай
пфа́льцкаю |
пфа́льцкім |
пфа́льцкімі |
| М. |
пфа́льцкім |
пфа́льцкай |
пфа́льцкім |
пфа́льцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ВІТЭЛЬСБА́ХІ
(Wittelsbacher),
паўднёва-нямецкая дынастыя, якая правіла ў Баварыі ў 1180—1918. Мелі радавы замак Вітэльсбах (адсюль назва) на ПнУ ад г. Аўгсбург. Атрымаўшы герцагства Баварыю (1180), Вітэльсбахі пасля падзення Генрыха Льва зацвердзіліся таксама ў Рэйнскім Пфальцы (1214). У 1329 падзяліліся на 2 лініі: старэйшую (пфальцкую; з 1356 курфюрсты) і малодшую (баварскую; у 1623 перанялі тытул курфюрста). Пасля спынення дынастыі баварскіх Вітэльсбахаў (1777) і вайны за Баварскую спадчыну 1778—79 пфальцкія Вітэльсбахі аб’ядналі Баварыю і Пфальц (1779). У 1806—1918 Вітэльсбахі — каралі Баварыі. З роду Вітэльсбахаў паходзілі герм. каралі і імператары «Свяшчэннай Рымскай імперыі» Людовік IV Баварскі [1314—47], Рупрэхт Пфальцкі [1400—10], Карл VII [1742—45].
т. 4, с. 206
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)