пушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Часцінка пуху ці чаго-н. іншага, што лёгкасцю нагадвае пух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пушы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пушы́нка пушы́нкі
Р. пушы́нкі пушы́нак
Д. пушы́нцы пушы́нкам
В. пушы́нку пушы́нкі
Т. пушы́нкай
пушы́нкаю
пушы́нкамі
М. пушы́нцы пушы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пушы́нка ж. пуши́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пушы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Дробная часцінка пуху. Раніцай жаваранак прачнуўся, выскачыў з гняздзечка, рупліва выкладзенага сухім пырнікам і лёгкімі пушынкамі. Даніленка. Ніна па-гаспадарску зняла нейкую нябачную пушынку з.. [Алесевага] пінжака. Шыцік. / Пра што‑н. вельмі лёгкае, што нагадвае пушынкі. Мяккія пушынкі снегу ападалі на зямлю. Кавалёў. Побач з.. [Сняжком] куляецца і кружыць белай пушынкай на ветры малая спрытная Волечка. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пушы́нка ж Fläumchen n -s, -, Flumhaar n -(e)s, -e; Flcke f -, -n Flöckchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пуши́нка пушы́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dune

f -, -n пушы́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flumfeder

f -, -n пушы́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dne

f -, -n пушы́нка; pl пух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

puszek, ~ku

pusz|ek

м.

1. пушынка, пушок;

2. пухоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)