пу́шачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пу́шачны |
пу́шачная |
пу́шачнае |
пу́шачныя |
| Р. |
пу́шачнага |
пу́шачнай пу́шачнае |
пу́шачнага |
пу́шачных |
| Д. |
пу́шачнаму |
пу́шачнай |
пу́шачнаму |
пу́шачным |
| В. |
пу́шачны (неадуш.) пу́шачнага (адуш.) |
пу́шачную |
пу́шачнае |
пу́шачныя (неадуш.) пу́шачных (адуш.) |
| Т. |
пу́шачным |
пу́шачнай пу́шачнаю |
пу́шачным |
пу́шачнымі |
| М. |
пу́шачным |
пу́шачнай |
пу́шачным |
пу́шачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пу́шачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пушкі. Пушачнае ядро.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).
Тое, што і каробка (у 1 знач.).
П. запалак.
|| прым. пу́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пу́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння наземных, надводных і паветраных цэлей.
2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпраменьвання (спец.).
Кобальтавая п.
|| прым. пу́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пу́шечный
1. (вообще орудийный) гарма́тны;
2. (относящийся к особому виду орудия) пу́шачны; см. пу́шка;
◊
пу́шечное мя́со гарма́тнае мя́са.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДЖОНС (Jones) Джон Пол
(6.7.1747, Кіркбін, каля г. Дамфрыс, Вялікабрытанія — 18.7.1792),
ваенна-марскі дзеяч, нац. герой ЗША. Каля 1773 перасяліўся ў амер. калоніі Вялікабрытаніі. У вайну за незалежнасць у Паўночнай Амерыцы 1775—83 адзін з арганізатараў і кіраўнік флоту каланістаў, на чале невял. флатыліі здзейсніў нападзенне на англ. порт Уітхавен і спаліў яго (1778), на чале пашкоджанага фрэгата ўзяў на абардаж 44-пушачны брыт. фрэгат (22.9.1779). Па запрашэнні Кацярыны II у 1788—89 служыў у рас. ВМФ, контр-адмірал. У рус.-тур. вайну 1787—91 на чале паруснай эскадры Дняпроўскага лімана ва ўзаемадзеянні з вёславай флатыліяй К.Насаў-Зігена і войскамі А.В.Суворава ў чэрв. 1788 разбіў тур. флот каля Ачакава. Памёр у Парыжы. Прах Дж. ў 1905 перавезены ў ЗША.
т. 6, с. 89
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)