пухіро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пухіро́к |
пухіркі́ |
| Р. |
пухірка́ |
пухірко́ў |
| Д. |
пухірку́ |
пухірка́м |
| В. |
пухіро́к |
пухіркі́ |
| Т. |
пухірко́м |
пухірка́мі |
| М. |
пухірку́ |
пухірка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пупы́рышек уменьш., разг. пухіро́к, -рка́ м.; пры́шчынак, -нка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фліктэ́на
(гр. phlyktaina = прышч)
пухірок на скуры з мутным змесцівам, характэрны для стрэптадэрміі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
teardrop
[ˈtɪrdrɑ:p]
n.
1) сьляза́, сьлязі́на, сьлязі́нка f.
2) пухіро́к -ка́ m. (у шкле)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пузырёк м.
1. уменьш. пузыро́к, -рка́ м.; (на жидкости) бу́рбалачка, -кі ж.; (волдырёк) пухіро́к, -рка́ м.;
2. (бутылочка) бутэ́лечка, -кі ж.; пля́шачка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pęcherzyk
м.
1. пузырок;
pęcherzyk żółciowy анат. жоўцевы пузыр; посух;
pęcherzyk płucny анат. альвеола;
2. (на вадзе) бурбалачка;
3. (на целе) пухірок, вадырчык
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
blister
[ˈblɪstər]
1.
n.
1) пухі́р -а́ m. (на це́ле)
2) пухіро́к, пухі́р на расьлі́не
3) Med. выцяжны́ пля́стыр
2.
v.t.
1) выкліка́ць пухіры́ на це́ле
2) Figur. напада́ць, атакава́ць во́стрымі сло́вамі
3.
v.i.
пакрыва́цца пухіра́мі або́ прышча́мі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)