путчы́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. путчы́сцкі путчы́сцкая путчы́сцкае путчы́сцкія
Р. путчы́сцкага путчы́сцкай
путчы́сцкае		 путчы́сцкага путчы́сцкіх
Д. путчы́сцкаму путчы́сцкай путчы́сцкаму путчы́сцкім
В. путчы́сцкі (неадуш.)
путчы́сцкага (адуш.)		 путчы́сцкую путчы́сцкае путчы́сцкія (неадуш.)
путчы́сцкіх (адуш.)
Т. путчы́сцкім путчы́сцкай
путчы́сцкаю		 путчы́сцкім путчы́сцкімі
М. путчы́сцкім путчы́сцкай путчы́сцкім путчы́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

путчы́сцкі полит. путчи́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путчы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да путчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

путчы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік путчу.

|| прым. путчы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

путч, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Спроба дзяржаўнага перавароту, а таксама арганізаваны групай змоўшчыкаў сам пераварот.

|| прым. путчы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

путчи́стский путчы́сцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)