пута́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пута́на |
пута́ны |
| Р. |
пута́ны |
пута́н |
| Д. |
пута́не |
пута́нам |
| В. |
пута́ну |
пута́н |
| Т. |
пута́най
пута́наю |
пута́намі |
| М. |
пута́не |
пута́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пута́на ж Dírne f -n, -n; Callgirl [´kɔ:lgə:l] n -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пута́на
(іт. puttana)
прастытутка (звычайна валютная).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Nútte
f -, -n груб. прастыту́тка, пута́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)