Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікшэра-бурыя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пусты́нны, -ая, -ае.
1.
2. Пусты, бязлюдны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пусты́нны
прыметнік, якасны
| пусты́нны | пусты́нная | пусты́ннае | ||
| пусты́ннага | пусты́ннай пусты́ннае |
пусты́ннага | пусты́нных | |
| пусты́ннаму | пусты́ннай | пусты́ннаму | пусты́нным | |
| пусты́нны ( пусты́ннага ( |
пусты́нную | пусты́ннае | пусты́нных ( |
|
| пусты́нным | пусты́ннай пусты́ннаю |
пусты́нным | пусты́ннымі | |
| пусты́нным | пусты́ннай | пусты́нным | пусты́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пусты́нны
прыметнік, адносны
| пусты́нны | пусты́нная | пусты́ннае | ||
| пусты́ннага | пусты́ннай пусты́ннае |
пусты́ннага | пусты́нных | |
| пусты́ннаму | пусты́ннай | пусты́ннаму | пусты́нным | |
| пусты́нны ( пусты́ннага ( |
пусты́нную | пусты́ннае | пусты́нных ( |
|
| пусты́нным | пусты́ннай пусты́ннаю |
пусты́нным | пусты́ннымі | |
| пусты́нным | пусты́ннай | пусты́нным | пусты́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
высакаго́рна-пусты́нны
прыметнік, адносны
| высакаго́рна-пусты́нны | высакаго́рна-пусты́нная | высакаго́рна-пусты́ннае | высакаго́рна- |
|
| высакаго́рна-пусты́ннага | высакаго́рна-пусты́ннай высакаго́рна-пусты́ннае |
высакаго́рна-пусты́ннага | высакаго́рна-пусты́нных | |
| высакаго́рна-пусты́ннаму | высакаго́рна-пусты́ннай | высакаго́рна-пусты́ннаму | высакаго́рна-пусты́нным | |
| высакаго́рна-пусты́нны ( высакаго́рна-пусты́ннага ( |
высакаго́рна-пусты́нную | высакаго́рна-пусты́ннае | высакаго́рна- высакаго́рна-пусты́нных ( |
|
| высакаго́рна-пусты́нным | высакаго́рна-пусты́ннай высакаго́рна-пусты́ннаю |
высакаго́рна-пусты́нным | высакаго́рна-пусты́ннымі | |
| высакаго́рна-пусты́нным | высакаго́рна-пусты́ннай | высакаго́рна-пусты́нным | высакаго́рна-пусты́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
го́рна-пусты́нны
прыметнік, адносны
| го́рна-пусты́нны | го́рна-пусты́нная | го́рна-пусты́ннае | го́рна- |
|
| го́рна-пусты́ннага | го́рна-пусты́ннай го́рна-пусты́ннае |
го́рна-пусты́ннага | го́рна-пусты́нных | |
| го́рна-пусты́ннаму | го́рна-пусты́ннай | го́рна-пусты́ннаму | го́рна-пусты́нным | |
| го́рна-пусты́нны ( го́рна-пусты́ннага ( |
го́рна-пусты́нную | го́рна-пусты́ннае | го́рна- го́рна-пусты́нных ( |
|
| го́рна-пусты́нным | го́рна-пусты́ннай го́рна-пусты́ннаю |
го́рна-пусты́нным | го́рна-пусты́ннымі | |
| го́рна-пусты́нным | го́рна-пусты́ннай | го́рна-пусты́нным | го́рна-пусты́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ГІДРАФО́БЫ
[ад гідра... + ...фоб(ы)],
арганізмы, якія пазбягаюць блізкасці або лішку вады (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пусты́нны öde, wüst; únbewohnt (бязлюдны);
пусты́нная мясцо́васць Öde
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пусты́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пустыні; уласцівы ёй.
2. Пусты, бязлюдны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)