пустава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пустава́та - -

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустава́та,

1. Прысл. да пуставаты.

2. безас. у знач. вык. Не поўнасцю запоўнена кім, чым‑н. Была вясна, было пуставата на градах. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)