пуска́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пуска́льнік |
пуска́льнікі |
| Р. |
пуска́льніка |
пуска́льнікаў |
| Д. |
пуска́льніку |
пуска́льнікам |
| В. |
пуска́льнік |
пуска́льнікі |
| Т. |
пуска́льнікам |
пуска́льнікамі |
| М. |
пуска́льніку |
пуска́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пуска́льнік м., тех. пуска́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Магнітны пускальнік 6/521—522
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)