пурпуры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пурпуры́н
Р. пурпуры́ну
Д. пурпуры́ну
В. пурпуры́н
Т. пурпуры́нам
М. пурпуры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпуры́н, -ну м., тех. пурпури́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пурпуры́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны.

[Фр. purpurin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурпуры́н

(ад лац. purpura = чырвоны колер)

арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны; атрымліваецца акісленнем алізарыну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пурпури́н техн. пурпуры́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)