пупо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пупо́чны пупо́чная пупо́чнае пупо́чныя
Р. пупо́чнага пупо́чнай
пупо́чнае		 пупо́чнага пупо́чных
Д. пупо́чнаму пупо́чнай пупо́чнаму пупо́чным
В. пупо́чны (неадуш.)
пупо́чнага (адуш.)		 пупо́чную пупо́чнае пупо́чныя (неадуш.)
пупо́чных (адуш.)
Т. пупо́чным пупо́чнай
пупо́чнаю		 пупо́чным пупо́чнымі
М. пупо́чным пупо́чнай пупо́чным пупо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пупо́чны пупо́чный;

~ная артэ́рыя — анат. пупо́чная арте́рия;

~ная гры́жа — мед. пупо́чная гры́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пупо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пупа (у 1 знач.), пупка ​1 (у 1 знач.). Пупочная грыжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.

1. Тое, што і пуп (у 1 і 2 знач.).

2. Невялікі акруглы выступ.

Кепка з пупком.

|| памянш. пупо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў м.

|| прым. пупко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.) і пупо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Пупочная грыжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

umbilical

[ʌmˈbɪlɪkəl]

adj.

пупко́вы; пупо́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пупо́чный анат. пупо́чны;

пупо́чная арте́рия пупо́чная артэ́рыя;

пупо́чная гры́жа мед. пупо́чная гры́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)