Пу́нішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пу́нішча
Р. Пу́нішча
Д. Пу́нішчу
В. Пу́нішча
Т. Пу́нішчам
М. Пу́нішчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пунішча (в., Віцебскі р-н) 11/346

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пу́нішча Месца, на якім стаяла пуня (хлеў); вялікая пуня (Віц. Нік. 1895, Выс. Касп., Слаўг.).

□ ур. Пунішча пад Гарадком каля в. Шаламы Слаўг., ур Пунішча (луг) каля в. Віравая Слаўг., ур. Пунішча (лог) каля в. Беражыстае Крыч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)