пунка

Том: 29, старонка: 348.

img/29/29-348_2304_Пунка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

◎ Пу́нка ’пятка яйца’ (воран., ЛА, 1), ’тупы канец яйца’ (Сл. ПЗБ). Паводле Грынавяцкене (там жа), запазычана з ліг. pūnė ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пу́начка ’від птушкі’ (ТСБМ), укр. пу́ночка ’сасноўка’. Запазычана з рус. пу́нка, пу́ночка ’птушка Plectrophanes nivalis’, паходзіць з карэл. punańe ’тс’ (Фасмер, 3, 406; Птицы, 1, 50).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)