Verbum

анлайнавы слоўнік

пульса́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пульса́цыя ж. пульса́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пульса́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пульсаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульса́цыя

(лац. pulsatio = ударанне)

1) рытмічныя расшырэнні крывяносных сасудаў, якія выклікаюцца хвалепадобным рухам крыві ў выніку скарачэнняў сэрца;

2) фіз. бесперапыннае змяненне якой-н. характарыстыкі з’явы, напр. змяненне памераў і формы газавага пузырка ў вадкасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пульсава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.

1. Пра сэрца, артэрыі: мець пульс, біцца.

На скроні ледзь прыметна пульсавала жылка.

2. Праяўляцца з перыядычнымі зменамі ў сіле, напружанні і пад. (спец.).

|| наз. пульсава́нне, -я, н. і пульса́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пульса́ция пульса́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heartbeat [ˈhɑ:tbi:t] n. пульса́цыя сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pulsowanie

н. пульсацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heartbeat

[ˈhɑ:rtbi:t]

пульса́цыя, пульс -у m., біцьцё сэ́рца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

throb¹ [θrɒb] n. стук, пульса́цыя, хвалява́нне;

throbs of joy ра́даснае хвалява́нне;

throbs of one’s heart біццё сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)