пульмато́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пульмато́р |
пульмато́ры |
| Р. |
пульмато́ра |
пульмато́раў |
| Д. |
пульмато́ру |
пульмато́рам |
| В. |
пульмато́р |
пульмато́ры |
| Т. |
пульмато́рам |
пульмато́рамі |
| М. |
пульмато́ры |
пульмато́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пульмато́р
(ад лац. puhno = лёгкае + motor = які рухае)
апарат для штучнага дыхання, які нагнятае ў лёгкія кісларод пад ціскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пульмото́р мед. пульмато́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)