Пу́кшына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пу́кшына
Р. Пу́кшына
Д. Пу́кшыну
В. Пу́кшына
Т. Пу́кшынам
М. Пу́кшыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пукшына (в.) 3/129 (к.); 8/626

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пук Выпуклая, акругленая ўзвышаная мясцовасць (Слуцк. Адам., 8), Тое ж пука́тасць (Слаўг.).

□ в. Пу́кава Кап., в. Пукі Міёр., ур. Пукшына (поле) каля в. Бабінавічы Арш.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)