пуа́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пуа́з пуа́зы
Р. пуа́за пуа́заў
Д. пуа́зу пуа́зам
В. пуа́з пуа́зы
Т. пуа́зам пуа́замі
М. пуа́зе пуа́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пуа́з м., физ. пуа́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуа́з физ. пуа́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуаз

т. 13, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пуа́з

[фр. poise, ад J. Poiseuille = прозвішча фр. фізіка (1799—1869)]

адзінка вымярэння дынамічнай вязкасці вадкасці (газу) у СГС сістэме адзінак, роўная вязкасці асяроддзя, што аказвае супраціўленне сілай у 1 дыну адноснаму перамяшчэнню двух яе слаёў плошчай у 1 см​2 паралельна адзін другому.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)