птыалі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. птыалі́н
Р. птыалі́ну
Д. птыалі́ну
В. птыалі́н
Т. птыалі́нам
М. птыалі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

птыалі́н, -ну м., хим., физиол. птиали́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

птыалі́н

(гр. ptyalon = сліна)

устарэлая назва амілазы сліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

птиали́н хим., физиол. птыалі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)