птушанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. птушанё́ птушаня́ты
Р. птушаня́ці птушаня́т
Д. птушаня́ці птушаня́там
В. птушанё́ птушаня́т
Т. птушанё́м птушаня́тамі
М. птушаня́ці птушаня́тах

Іншыя варыянты: птушаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

птушанё ср., см. птушаня́

птушаня́ и птушанё, -ня́ці ср. птене́ц м.;

◊ жаўтаро́тае п. — желторо́тый птене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

птушаня́ і птушанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня птушкі. Калі Хоці злавіў .. [калібры].., то думаў, што гэта проста нейкае звычайнае птушаня, што яно вырасце і зробіцца вялікай дарослай птушкай. Арабей. Птушыныя гнёзды даўно апусцелі — Расправілі крылы свае птушаняты. Гаўрусёў. // перан. Пра чыё‑н. дзіця. Сірочае, праўда, гняздо, асірацелае пасля таго, як забілі Андрэя, аднак, усё ж такі гняздо, бо ў ім жыло разам з Лідай іхняе птушанё — дзевяцімесячная Верачка. Брыль. // перан. Пра маладога, нявопытнага чалавека. — Так нечакана ўсё, падумаць мушу я, — Якуб павольна з крэсла ўзняўся, — Я ж у навуцы птушаня, А вы заслужаны машыназнаўца. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. птушаня́ птушаня́ты
Р. птушаня́ці птушаня́т
Д. птушаня́ці птушаня́там
В. птушаня́ птушаня́т
Т. птушанё́м птушаня́тамі
М. птушаня́ці птушаня́тах

Іншыя варыянты: птушанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

nestling [ˈnestlɪŋ] n. птушаня́, птушанё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

птене́ц м.

1. птушаня́ и птушанё, -ня́ці ср.; (неоперившийся — ещё) галапу́пак, -пка м.;

2. перен. птушаня́ и птушанё, -ня́ці ср.; выхава́нец, -нца м.; пренебр. галапу́пак, -пка м.;

◊

желторо́тый птене́ц жаўтаро́тае птушаня́ (птушанё), галапу́пак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўтаро́ты прям., перен. желторо́тый;

◊ ~тае птушаня́ (птушанё) — желторо́тый птене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chick [tʃɪk] n. кураня́, куранё; птушаня, птушанё (якое зусім нядаўна вывелася)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nestling

[ˈneslɪŋ]

n.

1) маладо́е птушанё

2) мало́е дзіця́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вараня́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да вароны. Птушанё разяўляла рот і жаласна папісквала, паўтараючы той характэрны гук, які ўласцівы ўсяму варанячаму роду. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)