псіхо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па псіхалогіі.

2. Знаток чалавечай псіхалогіі.

Тонкі п. чалавечых душ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псіхо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псіхо́лаг псіхо́лагі
Р. псіхо́лага псіхо́лагаў
Д. псіхо́лагу псіхо́лагам
В. псіхо́лага псіхо́лагаў
Т. псіхо́лагам псіхо́лагамі
М. псіхо́лагу псіхо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псіхо́лаг м., в разн. знач. психо́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псіхо́лаг, ‑а, м.

1. Спецыяліст па псіхалогіі.

2. Той, хто разбіраецца ў характарах, пачуццях, паводзінах і г. д. людзей. Візэнер заўсёды любіў падумаць, усё ўзважыць, сем разоў адмераць, а раз адрэзаць. Ён быў тонкі псіхолаг. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхо́лаг м. Psychológe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

псіхо́лаг

(ад псіха- + -лаг)

спецыяліст у галіне псіхалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

psychologist [saɪˈkɒlədʒɪst] n. псіхо́лаг;

a child psychologist дзіця́чы псіхо́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

психо́лог псіхо́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

psycholog

м. псіхолаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Psychológe

m -en, -en псіхо́лаг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)