псамі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. псамі́т
Р. псамі́ту
Д. псамі́ту
В. псамі́т
Т. псамі́там
М. псамі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псамі́т, -ту м., геол. псамми́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псамми́т геол. псамі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псамі́ты, ‑аў; адз. псаміт, ‑у, М ‑міце, м.

Спец. Горшыя пароды — пяскі і пясчанікі з намерам зярнят звычайна ад 1 да 0,1 мм.

[Ад грэч. psammítēs — пясчаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)