Verbum

анлайнавы слоўнік

пря́жа пра́жа, -жы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пряжа

Том: 29, старонка: 323.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пра́жа ж., в разн. знач. пря́жа;

шарсцяна́я п. — шерстяна́я пря́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матко́вы (в мотках) мото́чный;

~вая пра́жа — мото́чная пря́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́ткавы сетево́й, сетно́й, се́тный;

~вая пра́жа — сетева́я (сетна́я, се́тная) пря́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сно́вка ж., спец.

1. (действие) снава́нне, -ння ср.;

2. (наснованная пряжа) асно́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пра́жа, пре́жа ’напрадзеныя ніткі’, ’прадзенне’ (ТСБМ, Шат., Сл. ПЗБ, ТС, Маш.). Рус., укр. пря́жа, ц.-слав. пражда, польск. prędza, в.-луж. přaza, н.-луж. pśěza, чэш. přéže, славац. priadza, серб.-харв. прећа, чак. преја, славен. preja, балг. пре́жда. Прасл. *pręd‑ja, *pręsti, *prędǫ ’прасці’ (Фасмер, 3, 394; Махэк₂, 494).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уга́рный^II

1. техн. уга́рны;

уга́рные оста́тки уга́рныя рэ́шткі;

2. текст. адхо́давы;

уга́рная пря́жа адхо́давая пра́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асно́ва ж.

1. в разн. знач. основа́ние ср.;

а. буды́нка — основа́ние зда́ния;

а. трохвуго́льніка — мат. основа́ние треуго́льника;

во́дныя ~вы — хим. во́дные основа́ния;

2. (базис) осно́ва;

эканамі́чная а. — экономи́ческая осно́ва;

3. грам. осно́ва;

а. сло́ва — осно́ва сло́ва;

4. текст. осно́ва; (наснованная пряжа) сно́вка;

5. (внутренняя опорная часть предмета) осно́ва, скеле́т м., сте́ржень м.;

6. только мн. осно́вы;

~вы хі́міі — осно́вы хи́мии;

7. только мн. (основание, принцип) нача́ла;

8. только мн. перен. усто́и;

сяме́йныя ~вы — семе́йные усто́и;

◊ пало́жаны ў ~ву — поло́женный в осно́ву;

палажы́ць у ~ву (у ~ву асно́ў) — положи́ть во главу́ угла́;

залажы́ць (закла́сці) ~вы — заложи́ть осно́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

межеу́мок м.

1. (о предмете, который не может быть отнесён к какому-л. определённому сорту, разряду и т. п.) сярэ́дняга гату́нку (велічыні́, ро́сту і да таго́ падо́бнае); (о животных и растениях) міжпаро́дны; міжгатунко́вы; (недомерок) недаме́рак, -рка м.; (недоросток) недаро́стак, -тка м.; (ублюдок) вы́радак, -дка м., недарэ́ка, -кі м.;

пря́жа-межеу́мок текст. пра́жа сярэ́дняга гату́нку;

нали́м-межеу́мок мянту́з сярэ́дняй велічыні́;

ба́рка-межеу́мок ба́рка сярэ́дніх паме́раў, ба́рка-недаме́рак;

челове́к-межеу́мок (среднего роста) чалаве́к сярэ́дняга ро́сту, чалаве́к-недаро́стак;

икра́-межеу́мок ікра́ сярэ́дняга засо́лу;

лоша́к-межеу́мок лаша́к-вы́радак;

быть в межеу́мках быць ні тым, ні сім;

оста́ться в межеу́мках тра́піць ні туды́, ні сюды́;

2. (недалёкий человек) разг. недарэ́ка, -кі м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)