Прэто́рыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Прэто́рыя
Р. Прэто́рыі
Д. Прэто́рыі
В. Прэто́рыю
Т. Прэто́рыяй
Прэто́рыяю
М. Прэто́рыі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэто́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прэто́рыя
Р. прэто́рыі
Д. прэто́рыі
В. прэто́рыю
Т. прэто́рыяй
прэто́рыяю
М. прэто́рыі

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прэторыя

т. 13, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прэто́рыя ж. Pretória n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэто́рыя

[лац. praetoria (cohors) = прэтарыянская варта]

аддзел прэтарыянцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прето́рия ист. прэто́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прето́рия г. Прэто́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pretoria

[prɪˈtɔ:riə]

г. Прэто́рыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)