прэпара́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прэпара́тны |
прэпара́тная |
прэпара́тнае |
прэпара́тныя |
| Р. |
прэпара́тнага |
прэпара́тнай прэпара́тнае |
прэпара́тнага |
прэпара́тных |
| Д. |
прэпара́тнаму |
прэпара́тнай |
прэпара́тнаму |
прэпара́тным |
| В. |
прэпара́тны (неадуш.) прэпара́тнага (адуш.) |
прэпара́тную |
прэпара́тнае |
прэпара́тныя (неадуш.) прэпара́тных (адуш.) |
| Т. |
прэпара́тным |
прэпара́тнай прэпара́тнаю |
прэпара́тным |
прэпара́тнымі |
| М. |
прэпара́тным |
прэпара́тнай |
прэпара́тным |
прэпара́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прэпара́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прэпарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэпара́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў м. (спец.).
1. Частка жывёльнага або расліннага арганізма, прыгатаваная для лабараторнага даследавання або дэманстрацыі.
2. Хімічны або фармацэўтычны прадукт.
Хімічны п.
Медыцынскі п.
|| прым. прэпара́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
препара́тный прэпара́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)