прыё́мная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
прыё́мная |
прыё́мныя |
| Р. |
прыё́мнай |
прыё́мных |
| Д. |
прыё́мнай |
прыё́мным |
| В. |
прыё́мную |
прыё́мныя |
| Т. |
прыё́мнай прыё́мнаю |
прыё́мнымі |
| М. |
прыё́мнай |
прыё́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыёмны, -ая, -ае.
1. гл. прыняць.
2. Які ўсынавіў каго-н. або ўсыноўлены кімн.
П. бацька.
Прыёмная дачка.
3. у знач. наз. прыёмная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Пакой для наведвальнікаў.
Прыёмная рэктара.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыёмная ж Empfángsraum m -(e)s, -räume (ва ўстанове); Spréchzimmer n -s, - (у лекара); Áufnahmeraum m, Áufnahme f - (прыёмнае аддзяленне ў шпіталі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
приёмная сущ. прыёмная, -най ж.;
приёмная в больни́це прыёмная ў бальні́цы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыёмыш, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Прыёмны сын або прыёмная дачка.
Узяць прыёмыша.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кінеско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыёмная электронна-прамянёвая трубка тэлевізара, якая дае відарыс.
|| прым. кінеско́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыёмыш, ‑а, м.
Разм. Прыёмны сын або прыёмная дачка. Узяць прыёмыша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)