прыяра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыяра́т прыяра́ты
Р. прыяра́ту прыяра́таў
Д. прыяра́ту прыяра́там
В. прыяра́т прыяра́ты
Т. прыяра́там прыяра́тамі
М. прыяра́це прыяра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыяра́т

(іт. priorato)

орган гарадскога кіравання некаторых сярэдневяковых гарадоў-камун Сярэд. Італіі (Фларэнцыі, Арэца, Вальтэры і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)