прышча́вы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і прышчаваты.

|| наз. прышча́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышча́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прышча́вы прышча́вая прышча́вае прышча́выя
Р. прышча́вага прышча́вай
прышча́вае		 прышча́вага прышча́вых
Д. прышча́ваму прышча́вай прышча́ваму прышча́вым
В. прышча́вы (неадуш.)
прышча́вага (адуш.)		 прышча́вую прышча́вае прышча́выя (неадуш.)
прышча́вых (адуш.)
Т. прышча́вым прышча́вай
прышча́ваю		 прышча́вым прышча́вымі
М. прышча́вым прышча́вай прышча́вым прышча́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышча́вы разг. прыща́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышча́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прышчаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчава́ты, прышча́вы píck(e)lig, vóller Píckel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

píckelig

a прышчава́ты, прышча́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)