прышрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прышрубо́ўваю прышрубо́ўваем
2-я ас. прышрубо́ўваеш прышрубо́ўваеце
3-я ас. прышрубо́ўвае прышрубо́ўваюць
Прошлы час
м. прышрубо́ўваў прышрубо́ўвалі
ж. прышрубо́ўвала
н. прышрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прышрубо́ўвай прышрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прышрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышрубо́ўваць сов. приви́нчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Прымацаваць пры дапамозе шрубы.

П. накрыўку.

|| незак. прышрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прышрубо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приви́нчивать несов. прышрубо́ўваць; прыкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прышрубавацца.

2. Зал. да прышрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышрубо́ўвацца несов., возвр., страд. приви́нчиваться; см. прышрубо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyśrubowywać

незак. прышрубоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ánschrauben

vt прышрубо́ўваць, прыкру́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

screw​2 [skru:] v. круці́ць, шрубава́ць;

screw home зашрубо́ўваць да канца́

♦

screw smth. out of smb. вымага́ць што-н. у каго́-н.;

screw into smb.’s favour уле́зці да каго́-н. у даве́р;

have one’s head screwed on the right way ≅ мець галаву́ на пляча́х

screw off [ˌskru:ˈɒf] phr. v. адкру́чваць; адкру́чвацца; адшрубо́ўваць; адшрубо́ўвацца

screw on [ˌskru:ˈɒn] phr. v. прыкру́чваць, прышрубо́ўваць

screw up [ˌskru:ˈʌp] phr. v.

1. закру́чваць, зашрубо́ўваць

2. змо́ршчваць (твар)

♦

screw up one’s eyes прыжму́рвацца;

screw up one’s courage набра́цца адва́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)