прышпілі́ ць ю́ , -і́ ліш, -і́ ліць; -і́ лены; зак.
1. што . Прымацаваць шпількай; прыкалоць.
П. брошку.
2. перан. , каго-шторазм. ).
|| незак. прышпі́ льваць , -аю, -аеш, -ае і прышпіля́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прышпілі́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышпілю́
прышпі́ лім
2-я ас. прышпі́ ліш
прышпі́ ліце
3-я ас. прышпі́ ліць прышпі́ ляць
Прошлы час
м. прышпілі́ ў
прышпілі́ лі
ж. прышпілі́ ла
н. прышпілі́ ла
Загадны лад
2-я ас. прышпілі́
прышпілі́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час прышпілі́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прышпілі́ ць сов.
1. пришпили́ ть, приколо́ ть, наколо́ ть;
п. кве́ ткі на суке́ нку — приколо́ ть (пришпили́ ть) цветы́ на пла́ тье;
2. пристегну́ ть;
п. каўне́ рык да кашу́ лі — пристегну́ ть воротничо́ к к руба́ шке;
3. перен. разг. присоединить ) пристегну́ ть;
п. да апавяда́ ння непатрэ́ бныя падрабя́ знасці — пристегну́ ть к расска́ зу нену́ жные подро́ бности;
п. мяну́ шку — пристегну́ ть кли́ чку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прышпілі́ ць ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак. , што .
1. Прымацаваць шпількай; прыкалоць. Прышпіліць паперу кнопкамі. □ Галя хуценька, похапкам надзела сукенку, прышпіліла як папала косы і выйшла ў першы пакой.Сабаленка . Рыбаку каля самага сэрца Прышпіліў я значок з Ільічом. Панчанка .
2. перан. Разм. Дадаць, далучыць (звычайна без патрэбы, не да месца). Аўтар «прышпіліў» да персанажаў лірычныя матывы, але нідзе не развіў іх і не паставіў у дзейсную і вобразную залежнасць ад канфлікту і ідэі. «Полымя» . // Можа з дому яе [мянушку Свярдзёлак] прывёз, з-пад Валожына, а можа тут ужо нашы хлопцы прышпілілі. Брыль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышпілі́ ць прышпі́ льваць á nknöpfen vt á nschnallen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
папрышпі́ льваць , -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. , што.
Прышпіліць што-н. у многіх месцах, прышпіліць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падшпілі́ ць , -пілю́ , -пі́ ліш, -пі́ ліць; -пі́ лены; зак. , што.
Прышпіліць знізу.
П. заколкай валасы.
П. даведку да заявы.
|| незак. падшпі́ льваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прышпі́ льваць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прышпіліць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышпіля́ ць , ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да прышпіліць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышпі́ лены , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прышпіліць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)