прычапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прычапля́ю прычапля́ем
2-я ас. прычапля́еш прычапля́еце
3-я ас. прычапля́е прычапля́юць
Прошлы час
м. прычапля́ў прычапля́лі
ж. прычапля́ла
н. прычапля́ла
Загадны лад
2-я ас. прычапля́й прычапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прычапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычапля́ць несов., см. прычэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прычапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., што.

1. Зачапіўшы за што-н., прывесіць або прышпіліць (разм.) да чаго-н.

П. значок.

2. Счапіўшы, далучыць, прымацаваць.

П. касілку да трактара.

|| незак. прычэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прычапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прычэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.) і прычэ́пліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прицепля́ть несов., в разн. знач. прычэ́пліваць, прычапля́ць;

прицепля́ть доба́вочный ваго́н к по́езду прычапля́ць дадатко́вы ваго́н да цягніка́;

прицепля́ть на грудь бант разг. прычапля́ць на гру́дзі бант;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прычапіцца.

2. Зал. да прычапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przyczepiać

незак. прычапляць, прычэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doczepiać

незак. прычапляць, прычэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пачапі́ць nhängen vt; тэх. (прычапляць) nkuppeln vt, nkoppeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приве́шивать несов.

1. прыве́шваць; (прицеплять) прычапля́ць, прычэ́пліваць;

2. (прибавлять к весу) дава́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)