прычапля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычапля́ю |
прычапля́ем |
| 2-я ас. |
прычапля́еш |
прычапля́еце |
| 3-я ас. |
прычапля́е |
прычапля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прычапля́ў |
прычапля́лі |
| ж. |
прычапля́ла |
| н. |
прычапля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прычапля́й |
прычапля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прычапля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прычапля́ць несов., см. прычэ́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да прычапіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., што.
1. Зачапіўшы за што-н., прывесіць або прышпіліць (разм.) да чаго-н.
П. значок.
2. Счапіўшы, далучыць, прымацаваць.
П. касілку да трактара.
|| незак. прычэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прычапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. прычэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.) і прычэ́пліванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прицепля́ть несов., в разн. знач. прычэ́пліваць, прычапля́ць;
прицепля́ть доба́вочный ваго́н к по́езду прычапля́ць дадатко́вы ваго́н да цягніка́;
прицепля́ть на грудь бант разг. прычапля́ць на гру́дзі бант;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прычапіцца.
2. Зал. да прычапляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przyczepiać
незак. прычапляць, прычэпліваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
doczepiać
незак. прычапляць, прычэпліваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пачапі́ць ánhängen vt; тэх. (прычапляць) ánkuppeln vt, ánkoppeln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
приве́шивать несов.
1. прыве́шваць; (прицеплять) прычапля́ць, прычэ́пліваць;
2. (прибавлять к весу) дава́жваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)