прыча́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыча́лены прыча́леная прыча́ленае прыча́леныя
Р. прыча́ленага прыча́ленай
прыча́ленае		 прыча́ленага прыча́леных
Д. прыча́ленаму прыча́ленай прыча́ленаму прыча́леным
В. прыча́лены (неадуш.)
прыча́ленага (адуш.)		 прыча́леную прыча́ленае прыча́леныя (неадуш.)
прыча́леных (адуш.)
Т. прыча́леным прыча́ленай
прыча́ленаю		 прыча́леным прыча́ленымі
М. прыча́леным прыча́ленай прыча́леным прыча́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыча́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыча́лены прыча́леная прыча́ленае прыча́леныя
Р. прыча́ленага прыча́ленай
прыча́ленае		 прыча́ленага прыча́леных
Д. прыча́ленаму прыча́ленай прыча́ленаму прыча́леным
В. прыча́лены (неадуш.)
прыча́ленага (адуш.)		 прыча́леную прыча́ленае прыча́леныя (неадуш.)
прыча́леных (адуш.)
Т. прыча́леным прыча́ленай
прыча́ленаю		 прыча́леным прыча́ленымі
М. прыча́леным прыча́ленай прыча́леным прыча́леных

Кароткая форма: прыча́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыча́лены прича́ленный; см. прыча́ліць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыча́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прычаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прича́ленный прыча́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приворо́ченный

1. прыве́рнуты;

2. прыве́рнуты, падве́рнуты;

3. прыста́ны, прыча́лены;

4. прычарава́ны, прываро́жаны; см. привороти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)