прыце́рці, прытру́, прытрэ́ш, прытрэ́; прытро́м, прытраце́, прытру́ць; прыцёр, -це́рла; прытры́, -цёрты; зак., што.

Трэннем, шліфоўкай шчыльна прыгладзіць, далучыць да чаго-н.

П. шкляны корак да графіна.

|| незак. прыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

|| прым. прыці́рачны, -ая, -ае.

П. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыце́рці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытру́ прытро́м
2-я ас. прытрэ́ш прытраце́
3-я ас. прытрэ́ прытру́ць
Прошлы час
м. прыцё́р прыце́рлі
ж. прыце́рла
н. -
Загадны лад
2-я ас. прытры́ прытры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцё́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыце́рці сов., спец. притере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыце́рці, прытру, прытрэш, прытрэ; прытром, прытраце; пр. прыцёр, ‑церла; заг. прытры; зак.

1. што і чаго. Трохі пацерці, сцерці ў невялікай колькасці. Прыцерці маку. // Выцерці, зацерці няпоўнасцю, не да канца. Прыцерці лужыну на падлозе. Прыцерці сляды.

2. каго-што. Разм. Прыціснуць, прысунуць, прыперці каго‑, што‑н. да чаго‑н. Натоўп прыцёр хлопца да самага плота. / у безас. ужыв. Максім сеў на мастку, памацаў шыю, якую яму прыцерла.. бартом да бэлькі. Брыль.

3. што. Спецыяльнай апрацоўкай шчыльна падагнаць да чаго‑н. Прыцерці шкляны корак да бутэлькі. Прыцерці клапаны. // перан.; каго-што. Прыстасаваць, падладзіць да чаго‑н. Я неаднойчы думала пра свякруху: «Усіх яна ўмее выхоўваць, нават мяне так хутка «прыцерла» да свайго густу і ладу». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыце́рці

1. (шчыльна падагнаць) éinschleifen* vt;

2. разм. (прыціснуць) drücken vt (да чаго-н. an, auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

притере́ть сов., спец. прыце́рці;

притере́ть стекля́нную про́бку прыце́рці шкляны́ ко́рак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцёрты спец. притёртый; см. прыце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціраць — прыцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)