прыцані́цца, -цаню́ся, -цэ́нішся, -цэ́ніцца; зак., да чаго і без дап. (разм.).

Збіраючыся купіць, спытаць пра цану.

|| незак. прыцэ́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыцані́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцаню́ся прыцэ́німся
2-я ас. прыцэ́нішся прыцэ́ніцеся
3-я ас. прыцэ́ніцца прыцэ́няцца
Прошлы час
м. прыцані́ўся прыцані́ліся
ж. прыцані́лася
н. прыцані́лася
Загадны лад
2-я ас. прыцані́ся прыцані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцані́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцані́цца сов., разг. прицени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцані́цца, ‑цанюся, ‑цэнішся, ‑цэніцца; зак.

Разм. Збіраючыся купіць што‑н., спытаць пра цану; прытаргавацца. Напарнік, ці кампаньён.., [Платона] вярнуўся дадому з добрай навіною: ён нагледзеў адзін паравік, прыцаніўся да яго і ўжо даў задатак. Ракітны. [Чарнушкі] былі самі такія ж, як людзі, што снавалі перад імі, — някідкія, разважлівыя палешукі, ледзь не кожны з якіх сто разоў прыцэніцца, перш чым купіць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцані́цца sich nach dem Préis erkúndigen, nach dem Preis frágen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыцэ́ньвацца гл. прыцаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прицени́ться сов., разг. прыцані́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцэ́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прыцаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытаргава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца; зак.

Разм. Прыцаніцца, прыблізна старгавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.

Разм.

1. Спытаць пра цану чаго‑н., прыцаніцца. — Купіў, не купіў, а патаргаваць можна, — у тым жа вясёлым тоне адказаў Янка. Колас.

2. Таргаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)