прыхі́льнасць, -і, ж.

1. гл. прыхільны.

2. Добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго-, чаго-н.; сімпатыя.

П. да сяброўкі.

3. Схільнасць да якога-н. занятку.

Вялікая п. да музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыхі́льнасць ж.

1. приве́рженность;

п. да ўла́ды — приве́рженность к вла́сти;

2. привя́занность;

п. да сябро́ўкі — привя́занность к подру́ге;

3. расположе́ние ср., располо́женность, сочу́вствие ср., доброжела́тельность, благожела́тельность, прия́знь; благоскло́нность, благоволе́ние ср.;

4. влече́ние ср.; пристра́стие ср.; страсть;

п. да му́зыкі — влече́ние (пристра́стие) к му́зыке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыхі́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць прыхільнага. Прыхільнасць адносін.

2. Прыхільныя, добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.; сімпатыя. Загарэлы абветраны твар капітана быў адкрыты, просты, выклікаў прыхільнасць сваімі правільнымі прыгожымі рысамі. Краўчанка. Дзед Юрка дзядзьку паважае І да яго прыхільнасць мае. Колас.

3. Схільнасць да якога‑н. занятку, да якіх‑н. спраў, учынкаў. — Тут кажуць, што ты маеш вялікую прыхільнасць да радыё, — усміхнуўшыся, сказаў Радзюку Паходня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхі́льнасць ж nhänglichkeit f -; Ergbenheit-, True f - (адданасць, вернасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыхі́льны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

П. да працы.

2. Які выказвае сімпатыі да каго-, чаго-н., спачувае каму-н.; які выяўляе адабрэнне, спагаду.

П. слухач. П. позірк.

3. Які выказвае адабрэнне, станоўчы.

П. водзыў.

|| наз. прыхі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залёты, -аў.

Імкненне выклікаць прыхільнасць жанчыны, заляцанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тытунекурэ́нне, -я, н.

Прыхільнасць да курэння тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мі́ласцівы, -ая, -ае.

Які праяўляе міласць, прыхільнасць, добразычлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

артадо́ксія, -і, ж. (кніжн.).

Артадаксальная прыхільнасць да якога-н. вучэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

традыцыяналі́зм, -у, м. (кніжн.).

Прыхільнасць да старых традыцый.

|| прым. традыцыяналі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)