прыхлы́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыхлы́нуты |
прыхлы́нутая |
прыхлы́нутае |
прыхлы́нутыя |
| Р. |
прыхлы́нутага |
прыхлы́нутай прыхлы́нутае |
прыхлы́нутага |
прыхлы́нутых |
| Д. |
прыхлы́нутаму |
прыхлы́нутай |
прыхлы́нутаму |
прыхлы́нутым |
| В. |
прыхлы́нуты (неадуш.) прыхлы́нутага (адуш.) |
прыхлы́нутую |
прыхлы́нутае |
прыхлы́нутыя (неадуш.) прыхлы́нутых (адуш.) |
| Т. |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутай прыхлы́нутаю |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутымі |
| М. |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутай |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхлы́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыхлы́нуты |
прыхлы́нутая |
прыхлы́нутае |
прыхлы́нутыя |
| Р. |
прыхлы́нутага |
прыхлы́нутай прыхлы́нутае |
прыхлы́нутага |
прыхлы́нутых |
| Д. |
прыхлы́нутаму |
прыхлы́нутай |
прыхлы́нутаму |
прыхлы́нутым |
| В. |
прыхлы́нуты (неадуш.) прыхлы́нутага (адуш.) |
прыхлы́нутую |
прыхлы́нутае |
прыхлы́нутыя (неадуш.) прыхлы́нутых (адуш.) |
| Т. |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутай прыхлы́нутаю |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутымі |
| М. |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутай |
прыхлы́нутым |
прыхлы́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)