прыто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе тайна збіраюцца са злачыннымі або непрыстойнымі мэтамі.

Зладзейскі п.

П. разбэшчанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыто́н прыто́ны
Р. прыто́на прыто́наў
Д. прыто́ну прыто́нам
В. прыто́н прыто́ны
Т. прыто́нам прыто́намі
М. прыто́не прыто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыто́н м. прито́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́н, ‑а, м.

Месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадскія элементы. Зладзейскі прытон. Ігральны прыгон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытон

т. 13, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыто́н м Spelúnke f -, -n, Pénne f -, -n; Räuberhöhle f -, -n (разбойніцкі);

зладзе́йскі прыто́н Díebesversteck n -(e)s, -e, Díebesnest n -(e)s, -er;

прыто́н гульцо́ў Spíelhölle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прыто́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’ (ТСБМ), ’прытулак, свой кут’ (узд., Жд. 1). Укр., рус. прито́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’, укр. прити́н ’сховішча, прыстанішча’. Паводле Фасмера (3, 367), рускае слова разам з тоня, затон (гл.) ад топить з першапачатковым значэннем ’гавань, прыстань’. Не выключана запазычанне з рускай мовы, параўн. народнае прыці́н ’прытулак, сховішча’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прытон, шалман

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

прито́н прыто́н, -на м.;

воровско́й прито́н зладзе́йскі прыто́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spelunka

ж. трушчоба, прытон;

złodziejska spelunka — зладзейскі прытон, маліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)