прыто́ка Рака або рэчка, якая ўпадае ў другую раку (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прыто́к

‘рэчка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыто́к прыто́кі
Р. прыто́ка прыто́каў
Д. прыто́ку прыто́кам
В. прыто́к прыто́кі
Т. прыто́кам прыто́камі
М. прыто́ку прыто́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыто́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прытока, прытоку; прытокавы. Прыточнае паветра. Прыточная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прытока, прытоку, з’яўляецца прытокам; прыточны. Прытокавая вада. Прытокавае паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́к м.

1. род. прыто́ку (действие) прито́к;

2. род. прыто́ка (реки) прито́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БАХР-ЭЛЬ-ДЖЭ́БЕЛЬ, Эль-Джэбель,

арабская назва р. Ніл у Паўд. Судане (ад упадзення справа р. Асва да вусця левага прытока р. Эль-Газаль).

т. 2, с. 359

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАВАЛЯ́НЕ, стадаране,

сярэдневяковае племя палабскіх славян, якое жыло ўздоўж р. Гавола (ням. Гафель), прытока Лабы (Эльбы). Уваходзілі ў плем. саюз люцічаў. Пра гісторыю гавалян гл. ў арт. Брандэнбург.

т. 4, с. 415

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэсекве́нтны

(ад рэ- + лац. sequens, -ntis = наступны);

р-ая даліна — даліна прытока другога парадку кансеквентнай ракі, якая цячэ ў бок, што адпавядае падзенню пластоў горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пуці́шча Балоцістае месца на злучэнні ракі Пцічы і яе прытока Арэсы (Серб. 1915).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

АБІ́ДА,

возера ў Беларусі, у Крупскім р-не Мінскай вобл., бас. р. Югна, левага прытока Лукомкі. Гіл. 0,64 км². Даўж. 1,5 км, найб. шыр. 0,7 км, найб. глыб. 17 м. Пл. вадазбору каля 330 км². Схілы спадзістыя, параслі хмызняком. Злучана шырокай пратокай з воз. Сялява.

т. 1, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)