прытвара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытвара́юся |
прытвара́емся |
| 2-я ас. |
прытвара́ешся |
прытвара́ецеся |
| 3-я ас. |
прытвара́ецца |
прытвара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прытвара́ўся |
прытвара́ліся |
| ж. |
прытвара́лася |
| н. |
прытвара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прытвара́йся |
прытвара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прытвара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытвара́цца несов. притворя́ться; см. прытвары́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытвара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да прытварыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытвары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.
Прыняць на сябе які-н. выгляд з мэтай увесці ў зман.
П. глухім.
|| незак. прытвара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прытвара́цца, прытвары́цца ’прыкінуцца’ (ТСБМ), прітвыря́цца ’прыкідвацца’ (Бяльк.); параўн. укр. притвори́тися, рус. притворя́ться, славац. pritvoriť sa, серб.-харв. прѝтворица ’прытворшчык(ца), крывадушнік(ца)’. Да твар, твары́ць (гл.). Першаснае значэнне ’стаць падобным да некага, зрабіцца кім-небудзь’ (параўн. Махэк₂, 662).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прытвара́цца, прытвары́цца разм. tun* als ob, sich (ver)stéllen; simulíeren vt, héucheln vt;
прытвары́цца хво́рым sich krank stéllen;
ён прытвары́ўся бы́ццам спіць er tat, als ob er schlíefe; гл. удаваць (з сябе)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фальшы́віць, -шы́ўлю, -шы́віш, -шы́віць; незак.
1. Паводзіць сябе ненатуральна, няшчыра, прытварацца.
2. Пець не ў тон, утвараць фальшывыя гукі.
|| зак. сфальшы́віць, -шы́ўлю, -шы́віш, -шы́віць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыду́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Дурэць, весці сябе несур’ёзна.
2. Прыкідвацца дурнем, прыдуркам; прытварацца. [Хмара:] — Слухай, Крамнёў, ты гэта сур’ёзна ці прыдурваешся? Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
affect [əˈfekt] v.
1. уздзе́йнічаць, уплыва́ць
2. хвалява́ць, крана́ць
3. прытвара́цца, прыкі́двацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sham2 [ʃæm] v. прыкі́двацца, прытвара́цца;
He is shamming asleep. Ён прытвараецца, што спіць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)