прытарцава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытарцу́ю |
прытарцу́ем |
| 2-я ас. |
прытарцу́еш |
прытарцу́еце |
| 3-я ас. |
прытарцу́е |
прытарцу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытарцава́ў |
прытарцава́лі |
| ж. |
прытарцава́ла |
| н. |
прытарцава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прытарцу́й |
прытарцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прытарцава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытарцава́ць сов., плотн., стол. приторцева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.
Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приторцева́ть сов., плотн., стол. прытарцава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытарцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прытарцаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)