прытамля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытамля́ю |
прытамля́ем |
| 2-я ас. |
прытамля́еш |
прытамля́еце |
| 3-я ас. |
прытамля́е |
прытамля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытамля́ў |
прытамля́лі |
| ж. |
прытамля́ла |
| н. |
прытамля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прытамля́й |
прытамля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прытамля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытамля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да прытаміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; -то́млены; зак., каго-што (разм.).
Тое, што і стаміць.
П. коней.
|| незак. прытамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
притомля́ть несов. прытамля́ць, стамля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)