Verbum

анлайнавы слоўнік

прысыла́ць гл. прыслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысыла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысыла́ць несов., в разн. знач. присыла́ть; см. прысла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыслаць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысла́ць, прышлю́, прышле́ш, прышле́; прышлём, прышляце́, прышлю́ць; прышлі́; прысла́ны; зак.

1. каго-што. Даставіць праз каго-н. або поштай.

П. пасылку. П. падарунак.

2. каго (што). Накіраваць куды-н. з якой-н. мэтай.

П. пасыльнага.

|| незак. прысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысыла́цца несов., страд. присыла́ться; см. прысыла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прысылаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присыла́ть несов., в разн. знач. прысыла́ць;

присыла́ть пода́рки прысыла́ць падару́нкі;

за прие́зжими присыла́ли авто́бус па прые́зджых прысыла́лі аўто́бус;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысы́лка, ‑і, ДМ ‑лды, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысылаць — прыслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрысыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прысылаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)