прысце́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прысце́нны |
прысце́нная |
прысце́ннае |
прысце́нныя |
| Р. |
прысце́ннага |
прысце́ннай
прысце́ннае |
прысце́ннага |
прысце́нных |
| Д. |
прысце́ннаму |
прысце́ннай |
прысце́ннаму |
прысце́нным |
| В. |
прысце́нны (неадуш.)
прысце́ннага (адуш.) |
прысце́нную |
прысце́ннае |
прысце́нныя (неадуш.)
прысце́нных (адуш.) |
| Т. |
прысце́нным |
прысце́ннай
прысце́ннаю |
прысце́нным |
прысце́ннымі |
| М. |
прысце́нным |
прысце́ннай |
прысце́нным |
прысце́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысце́нны, ‑ая, ‑ае.
Які размяшчаецца каля сцяны, пры сцяне. Паклаўшы часопіс на прысценную сетачку, Ганна пацягнула коўдру да самае шыі. Дубоўка. Бетон .. асцярожна засыпалі, укладвалі ў падрыхтаваныя ў катлаване формы і ў вузкія шчыліны прысценнай апалубкі. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)