Прысу́шына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прысу́шына
Р. Прысу́шына
Д. Прысу́шыну
В. Прысу́шына
Т. Прысу́шынам
М. Прысу́шыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́шына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прысу́шына прысу́шыны
Р. прысу́шыны прысу́шын
Д. прысу́шыне прысу́шынам
В. прысу́шыну прысу́шыны
Т. прысу́шынай
прысу́шынаю		 прысу́шынамі
М. прысу́шыне прысу́шынах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прысушына (в.) 3/129 (к.); 8/607

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Прысушына

т. 13, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)