прысу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што.

Сунучы, наблізіць.

П. куфар да сцяны.

|| незак. прысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысу́ну прысу́нем
2-я ас. прысу́неш прысу́неце
3-я ас. прысу́не прысу́нуць
Прошлы час
м. прысу́нуў прысу́нулі
ж. прысу́нула
н. прысу́нула
Загадны лад
2-я ас. прысу́нь прысу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прысу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́нуць сов. придви́нуть;

п. ша́фу да сцяны́ — придви́нуть шкаф к стене́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Сунучы, пасоўваючы, наблізіць да каго‑, чаго‑н. Прысунуць куфар да сцяны. Прысунуць крэсла да стала. □ [Ганна:] Вы не пакрыўдзіцеся на мяне, калі я папрашу вас прысунуць гэты столік і мы з вамі паснедаем? Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысу́нуць (her)ánrücken vt (да чаго-н., an A), heránschieben* vt, etw. näher rücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысо́ўваць гл. прысунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысо́ўванне гл. прысунуцца, прысунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысу́нуты придви́нутый; см. прысу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прысунуць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. крэслы да стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысо́ўваць несов. придвига́ть; см. прысу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)