прысу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. Сунучыся, наблізіцца.

П. да акна.

2. Прыйсці павольна, з цяжкасцю (разм., неадабр.).

А гэты чаго прысунуўся сюды?

|| незак. прысо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысу́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысу́нуся прысу́немся
2-я ас. прысу́нешся прысу́нецеся
3-я ас. прысу́нецца прысу́нуцца
Прошлы час
м. прысу́нуўся прысу́нуліся
ж. прысу́нулася
н. прысу́нулася
Загадны лад
2-я ас. прысу́нься прысу́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прысу́нуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́нуцца сов.

1. придви́нуться;

2. прост., неодобр. (прийти) притащи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́нуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Сунучыся, пасунуўшыся, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. Антон Жывіцкі бліжэй прысунуўся да лаза бліндажа і пачаў слухаць. М. Ткачоў. Галя адчула, што Міход прысунуўся да яе гэтак блізенька, што дакрануўся да яе нагі. Сабаленка.

2. Разм. неадабр. Прыйсці, прывалачыся куды‑н. Учуўшы пікантную размову, прысунуліся прагныя да навін бабулі. Аношкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысу́нуцца heránrücken vi (s); sich nähern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысо́ўвацца гл. прысунуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысо́ўванне гл. прысунуцца, прысунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прысунуцца.

2. Зал. да прысоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысо́ўвацца несов., возвр., страд. придвига́ться; см. прысу́нуцца 1, прысо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрысо́ўвацца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прысунуцца да каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Папрысоўвацца адзін да аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)