прыстры́гчы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыстрыгу́ |
прыстрыжо́м |
| 2-я ас. |
прыстрыжэ́ш |
прыстрыжаце́ |
| 3-я ас. |
прыстрыжэ́ |
прыстрыгу́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыстры́г |
прыстры́глі |
| ж. |
прыстры́гла |
| н. |
прыстры́гла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыстрыжы́ |
прыстрыжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыстры́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыстры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; пр. прыстрыг, ‑ла; заг. прыстрыжы; зак., каго-што.
Трохі падстрыгчы. У знак свята дзед Саёнак надзеў сёння чорную, вышытую нейкімі бубачкамі кашулю і, відаць, толькі ўчора, а то і сёння раніцай, прыстрыг з бакоў сівую бараду. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыстрыгчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)