прыстасава́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыстасава́нка прыстасава́нкі
Р. прыстасава́нкі прыстасава́нак
Д. прыстасава́нцы прыстасава́нкам
В. прыстасава́нку прыстасава́нак
Т. прыстасава́нкай
прыстасава́нкаю		 прыстасава́нкамі
М. прыстасава́нцы прыстасава́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыстасава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (пагард.).

Чалавек, які прыстасоўваецца да абставін, утойваючы свае сапраўдныя погляды.

|| ж. прыстасава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)