прыспа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыспа́ны прыспа́ная прыспа́нае прыспа́ныя
Р. прыспа́нага прыспа́най
прыспа́нае		 прыспа́нага прыспа́ных
Д. прыспа́наму прыспа́най прыспа́наму прыспа́ным
В. прыспа́ны (неадуш.)
прыспа́нага (адуш.)		 прыспа́ную прыспа́нае прыспа́ныя (неадуш.)
прыспа́ных (адуш.)
Т. прыспа́ным прыспа́най
прыспа́наю		 прыспа́ным прыспа́нымі
М. прыспа́ным прыспа́най прыспа́ным прыспа́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыспа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыспа́ны прыспа́ная прыспа́нае прыспа́ныя
Р. прыспа́нага прыспа́най
прыспа́нае		 прыспа́нага прыспа́ных
Д. прыспа́наму прыспа́най прыспа́наму прыспа́ным
В. прыспа́ны (неадуш.)
прыспа́нага (адуш.)		 прыспа́ную прыспа́нае прыспа́ныя (неадуш.)
прыспа́ных (адуш.)
Т. прыспа́ным прыспа́най
прыспа́наю		 прыспа́ным прыспа́нымі
М. прыспа́ным прыспа́най прыспа́ным прыспа́ных

Кароткая форма: прыспа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыспа́ны разг.

1. усыплённый;

2. за́спанный;

1, 2 см. прыспа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыспа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыстаць.

2. у знач. прым. Са слядамі сну. Празрыстасць бліскучага сонца і яркая зелень.. асляпілі Зосіны прыспаныя вочы. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)